Hoe trek je je minder aan van wat anderen denken?

Je niet al teveel aantrekken van wat anderen van je denken. Makkelijker gezegd dan gedaan. Echt iets waar we allemaal mee worstelen. Toch is het mogelijk, ik verklap je in dit artikel welke hindernissen je te nemen hebt en wat je direct kan doen.

Niet afhankelijk zijn van wat anderen denken geeft je een enorm gevoel van vrijheid. Het is alsof jijzelf weer aan het stuur van je eigen leven zit. Je wordt niet meer geleefd en doet dat wat jij echt wilt. Stel je voor dat je niet meer hoeft te pleasen, enkel om te pleasen. Stel dat je 'ja' kan zeggen bij een vraag en dat je ook 'neen' kan zeggen. Dan doe je die dingen waar je echt achter staat en word je niet meer geleefd.
Je bent er heus nog wel voor de anderen. Je wordt geen rasechte egoïst. Neen, het betekent dat je 'ja' kan zeggen, maar ook 'neen'. Dit betekent een grotere vrijheid. Je levensgeluk stijgt, want je doet dingen waar je echt voor kiest. Je zelfvertrouwen vergroot, want je leeft je eigen waarden en je haalt jezelf niet meer naar beneden in de zin van: 'wat ben ik nu weer aan het doen'.

En ook voor de mensen rondom jou wordt het aangenamer. Ze weten wat ze aan je hebben. Ze krijgen ook meer vrijheid bij jou. Door jezelf de toestemming te geven 'ja' of 'neen' te mogen zeggen, geef je die toestemming ook aan hen. Dit neemt zoveel spanning weg, brengt zoveel innerlijke rust.

Je hoeft dus niet per sé te wachten tot het nieuwe jaar, je kan dit elke dag voor jezelf beslissen.

En toch blijkt het niet zo makkelijk te zijn. Heel vele mensen die wij ontmoeten worstelen met dit item en bij nader inzicht is dit niet zo abnormaal. Er blijken een aantal stenen op de weg te liggen.

2 redenen waarom het moeilijk is:

1) Je bent een kudde-dier

Als mens ben jij een echt kudde-dier. Niet negatief bedoeld, maar je kan enkel 'in groep' overleven. Voor jouw hersenen is dit van levensbelang. Je ontwikkelde gevoelens, medeleven en empathie, wat jou in staat stelt om echte verbinding te maken met andere leden van de groep. Je leven heeft zoveel meer zin en diepgang hierdoor. Dat merk je wel in tijden van isolatie en quarantaine, toch?.

Voor jouw hersenen is het ergste wat kan gebeuren, uitgesloten worden. Uitgesloten worden, of afgewezen worden, staat voor je hersenen gelijk aan dood, aan niet overleven. Als je evolutionair niet door de groep werd aanvaard, werd je uitgesloten en betekende dit het begin van het einde.
Ook al weet je dat, in de huidige maatschappij, uitgesloten worden niet meer de dood betekent, toch blijft het een enorme pijn opwekken in jouw systeem. Afgewezen worden blijft een moeilijk punt. Niet verwonderlijk dat het geen evidentie is.
Het is interessant je hiervan heel bewust te zijn. Zo kan je al zelf een keuze maken.

Het helpt te beseffen dat je tegenwoordig ook niet meer 'niet afgewezen kan worden'. Iedereen heeft tegenwoordig een mening (wat maar goed is ook) en vindt over alles iets. Gelijk wat je doet, je wordt dus altijd wel door iemand afgewezen. Je kan dus bewust kiezen waarvoor je wilt afgewezen worden.

2) Je leeft (nog) niet je eigen plan

Je kent het wel, je kijkt naar je kind die zijn nieuwjaarsbrief voorleest en je merkt dat je met je mond aan het meezeggen bent. Of je ziet een moeder haar baby eten geven met de lepel en ze doet daarbij, zonder er zelf over na te denken, zelf haar mond open.
Inderdaad, die moeder weet dat de baby spiegelt.

Onze hersenen zijn doordrongen van de spiegelneuronen, en maar goed ook. Je leert ontzettend snel door te spiegelen. En het vreemde is, willen of niet, je spiegelt. Daarom is het van groot belang te kiezen met wie je omgaat. Als je in een bepaalde vriendenkring bent, ook al is het niet lang, automatisch ga je spiegelen.
Het betekent ook dat je als kind helemaal wordt opgevoed en geleerd in het (denk)systeem van je ouders, opvoeders en de maatschappij waarin je groot wordt. Je groeit als het ware op in een systeem die niet per sé dat van jou is. Vroeg of laat, de puberteit is daar de ideale tijd voor, verzet je je tegen het systeem wat niet je eigen is. Of misschien doe je dat niet of niet volledig. En eerlijk, niemand doet het helemaal volledig. Je leeft dus eigenlijk een systeem, een plan wat niet het jouwe is. En wil je van dat plan af, wil je jouw eigen plan en opzet leven in het leven, dan gaat dat gepaard met weerstand. Je ouders gaven je hun plan mee omdat ze van je hielden en omdat ze dachten of denken dat dit de beste weg voor je is. Neem jij een andere weg, dan kan er een weerstand zijn van je ouders maar meestal is die weerstand gedacht in je hoofd. Je denkt dat je ouders weerstand zullen hebben. Je vult het zelf in. Je ouders stemmetje (of dat wat jij ervan maakt) zit in je hoofd. Dat merk je duidelijk als je ouders overleden zijn, want dan stopt dat stemmetje helemaal niet.

Het is dus belangrijk dat jij weet wat jouw plan is. Dat jij weet en beslist welke zingeving jij je leven geeft. En misschien is dit voor jou nog niet duidelijk, toch kan iedereen dit voor zich bepalen. Welke opzet heb jij in je leven? Wat wil jij in je leven verwezenlijken? Aan welke intentie wil jij je leven schenken? In onze trainingen is de centrale vraag: 'waarvoor' doe je iets?

Hoe ga je ermee aan de slag?

Zoals je leest, het is best een opgave om je niet te laten leiden door wat anderen denken. Je moet door enkele natuurlijke principes door. Een eerste stap is te weten waar je heen wilt. Wat is jouw plan, jouw opzet? In onze trainingen werken we dit uit. Wat wil jij? Waarvoor wil je staan? Waar wil je naartoe? Wat is een uitdrukking van jouw vervulling? Daar de meeste mensen daar weinig bij stilstaan is het enige referentiekader hun gevoel. En je gevoel houdt nu eenmaal niet van weerstand.

Een tweede stap is jezelf oefenen in afgewezen worden door anderen. Zonder oefening kan je dit niet leren. Het zal waarschijnlijk nooit iets echt natuurlijks worden maar je kan het oefenen. Het helpt natuurlijk als je een plan hebt, een opzet of intentie in het leven. Dan weet je waarvoor je afgewezen wilt worden.
Dat ervaar ikzelf ook. Mijn intentie is het de mensen in vervulling te laten denken. Sommige mensen wijzen deze contextuele methode volledig af, anderen stemmen ze toe en hebben een duidelijke hogere levenskwaliteit dan vroeger in hun leven. Daarvoor neem ik de afwijzing er graag bij.

Wat is jouw plan, opzet of intentie in je leven, waarvoor je het over hebt ook afgewezen te worden?

JIJ wordt nooit afgewezen

Met afgewezen worden helpt het als je beseft wie JIJ echt bent. In onze trainingen gaan we daar dieper op in en maken we contact met de echte JIJ. Jij bent namelijk niet jouw resultaten, je bent niet je lichaam, je bent niet je gevoelens of gedachten. Je bent niet de waardes die je representeert en niet jouw plan waar je naartoe wilt.
Als je het gevoel hebt dat mensen jou afwijzen, dan kan het helpen te weten dat ze eigenlijk niet JOU afwijzen, maar een eigenschap, een waarde of iets wat jij representeert. Dit wijzen ze af. En dat zegt meer over hen dan over jou. Het is namelijk ook een goede oefening voor hen (en ook voor jou).

Hoe sterk mensen je ook afwijzen, je echte JIJ wijzen ze nooit af.

Wat je denkt dat anderen van je denken, denk je zelf

De sleutel ligt alweer bij jezelf

Ja, inderdaad. De sleutel ligt bij jezelf. Als jij denkt dat anderen iets van je zullen denken, dan speelt die gedachte zich in jouw hoofd af. Als dat jou raakt, dan betekent dit dat je zelf ook denkt dat er iets van aan is. Niet dat het plotseling allemaal jouw schuld is, neen. Het betekent juist dat jij er iets voor jezelf kan mee doen.

Stel dat je het belangrijk vindt dat mensen van je denken dat je een goed mens bent, niets abnormaals, toch? Je gaat dingen doen omdat je zeker niet gezien wilt worden als een slechte mens. Op dit moment, en zonder het echt te beseffen, bevestig je jezelf dat je een goede mens bent als je die dingen gaat doen. Dit betekent ook dat je geen goede mens bent als je die dingen niet doet. Dan ben je op zich (zonder dat je iets doet) geen goede mens bent.

Grappig! En dan kan je je afvragen: 'hoe kom je op deze gedachte?'

Als je deze gedachtengang gaat onderzoeken en, indien je dat wilt, veranderen, dan heeft dat zo'n bevrijdend effect. Of je goed of niet goed bent, hangt niet meer af van criteria.... En dat geldt ook voor de anderen.

Hier ga je de onderliggende denksystemen aanpakken. Daar ligt de echte wortel om dat te veranderen. Wil je dat doen? Kom dan naar een van onze trainingen of naar een Vervullingsdag (nu ook online en extra afgeprijsd).

Praktisch. Wat kan je doen?

Wat kan je nu onmiddellijk doen?

- Wees mild met jezelf. Het is heel normaal dat je het niet leuk vind om afgewezen te worden. Het is ok dat dit een rol speelt.
- Wat is je grotere plan? Wat wil je bereiken, wat zijn je waardes? En past dit in je plaatje? En dit hoeft niet te betekenen dat je niets meer voor anderen doet
- Laat je licht schijnen in deze wereld, zoals jij bent.
- Ga na of je op een vraag zowel 'ja' als 'neen' kan antwoorden. Indien dat niet het geval is, dan ben je niet vrij.
- Oefen je in afgewezen worden. Ervaar het, en merk dat je het ook overleeft
- Als je denkt dat mensen iets over jou zullen denken, ga dan na waarom je dat zelf denkt.
- Meld je aan voor één van onze trainingen. Wij zijn gespecialiseerd in deze materie zodat je je vrijheid weer helemaal terug krijgt.

Kan jij ook niet ‘neen’ zeggen?

Vertrouwen