Het leven is een dans
24 juli 2023Je kan niet aan alles iets doen…
31 juli 2023Het is een nobel streven. Iedereen zou een 'goed mens' willen zijn. En wat zou de wereld er mooi uitzien als er alleen maar 'goede mensen' zouden zijn.
Toch houdt deze gedachte een enorme valkuil in. En deze gedachte is zeer erg wijd verspreid.
Wanneer ben je namelijk een 'goed mens'?
Probeer deze vraag eens voor jezelf te beantwoorden alvorens verder te lezen.
Ben je goed als je zorgt? Ben je goed als je aandacht hebt voor anderen? Ben je goed als je niet enkel aan jezelf denkt? ....
Wat is jouw criterium van een 'goed mens'?
Ken je tezelfdertijd het gevoel om 'niet goed' te zijn? Ken je schaamte of de angst voor schaamte? Vind je het erg als de anderen jou als 'slecht' beoordelen? Of ken je het gevoel 'niet goed genoeg' te zijn? Misschien had je het al als kind en duikt dit nog steeds, meer als je zelf wilt, op.
Je kent het misschien wel, je zus had wel haar huiswerk gemaakt en jij nog niet. Je ouders spraken je aan: 'kijk maar naar zus, die heeft tenminste al alles klaar!'. En jij voelde je nog maar eens 'niet goed genoeg'. Je betrok het op jezelf en zus was de 'goede mens' en jij de 'slechte'.
En dit gevoel blijft je achtervolgen. Je merkt dat je nog steeds vaak vergelijkt met anderen en als het spannend wordt, je jezelf 'niet goed genoeg' voelt.
Je bent eigenlijk een speelbal geworden van dit gevoel en probeert alles 'goed' te doen, soms tot in het absurde.
Zo zullen perfectionisten zich hier wel in herkennen!
Zou het niet bevrijdend zijn om je van deze gevoelens en gedachten te verlossen?
Je zou in elk geval veel meer je 'eigen leven' leiden en niet dat van de criteria van anderen.
Je zelfvertrouwen en zelfzekerheid zou groeien. Je liefde voor jezelf zou een grote sprong voorwaarts maken en je levenskwaliteit zou er een heel stuk op vooruit gaan, en dit van de mensen in je omgeving ook!
Wil je jezelf dit geschenk gunnen, kom dan naar de Vervullingsdag of naar één van onze trainingen om dit bij de wortel op te lossen.
Je hoeft niets te doen!
Je bent helemaal vergeten dat jij al een goed mens bent op zich, zonder dat je er iets voor moet doen. Want stel dat je iets moet 'doen' om goed te zijn, zou dit betekenen dat je het zo, zonder iets te doen, niet bent. En dat is natuurlijk een mind-fuck. We koppelen onze handelingen aan ons 'zijn'.
Daar kom je echt beter vanaf!
Waarom doen zoveel mensen het dan zo?
Het is een heel makkelijk systeem. Als je je kinderen iets wilt laten doen, dan is het makkelijk om ze een soort 'slecht gevoel' te geven. Je vergelijkt met zussen, broers, vriendjes en als kind weet je niet dat het over je handelingen gaat. Je denkt dat er iets met jou scheelt.
En zo lopen we allemaal wel met het idee rond dat er iets met ons scheelt of niet helemaal klopt.
Als iemand iets doet wat je echt niet meer wilt, dan zeg je toch ook snel: 'Jij hebt ze toch niet allemaal op een rijtje' of 'jij bent toch niet helemaal goed zeker'. Waarmee je eigenlijk zegt dat er iets aan de ander scheelt. Maar je wil gewoon dat die persoon bepaalde dingen niet meer doet.
Mooi instrument, hé? En we gebruiken het allemaal.
Ik hoor mezelf ook soms tegen mijn kinderen zeggen: 'het is weer niet raar dat jou overkomt (vb bij een glas dat op de grond valt)'. De toon kan al genoeg zijn dat je als kind denkt: 'er moet met mij toch wat schelen'.
Wat is het alternatief?
1. Voor jezelf beseffen dat jij goed genoeg bent zoals je bent, zonder ook maar één criteria te vervullen. Het feit dat je er bent bewijst dat je goed bent zoals je bent.
Dit klinkt misschien heel erg makkelijk, maar het zit diep in je hersenpan geworteld. Wij helpen je graag met dit er echt uit te halen.
2. Met de ander heb je een alternatieve methode nodig om te krijgen wat je wilt. Deze methode heet het werken in vrije keuze. Vrije keuze betekent liefde. En dit betekent niet dat je kinderen dan bvb alles mogen en kunnen doen. Maar je hoeft ze niet op hun 'zijn' af te wijzen.
Zin om te ontdekken hoe dat gaat?
Meld je dan aan op de Vervullingsdag of voor het jaartraject '1 jaar me-time'.
Toch houdt deze gedachte een enorme valkuil in. En deze gedachte is zeer erg wijd verspreid.
Wanneer ben je namelijk een 'goed mens'?
Probeer deze vraag eens voor jezelf te beantwoorden alvorens verder te lezen.
Ben je goed als je zorgt? Ben je goed als je aandacht hebt voor anderen? Ben je goed als je niet enkel aan jezelf denkt? ....
Wat is jouw criterium van een 'goed mens'?
Ken je tezelfdertijd het gevoel om 'niet goed' te zijn? Ken je schaamte of de angst voor schaamte? Vind je het erg als de anderen jou als 'slecht' beoordelen? Of ken je het gevoel 'niet goed genoeg' te zijn? Misschien had je het al als kind en duikt dit nog steeds, meer als je zelf wilt, op.
Je kent het misschien wel, je zus had wel haar huiswerk gemaakt en jij nog niet. Je ouders spraken je aan: 'kijk maar naar zus, die heeft tenminste al alles klaar!'. En jij voelde je nog maar eens 'niet goed genoeg'. Je betrok het op jezelf en zus was de 'goede mens' en jij de 'slechte'.
En dit gevoel blijft je achtervolgen. Je merkt dat je nog steeds vaak vergelijkt met anderen en als het spannend wordt, je jezelf 'niet goed genoeg' voelt.
Je bent eigenlijk een speelbal geworden van dit gevoel en probeert alles 'goed' te doen, soms tot in het absurde.
Zo zullen perfectionisten zich hier wel in herkennen!
Zou het niet bevrijdend zijn om je van deze gevoelens en gedachten te verlossen?
Je zou in elk geval veel meer je 'eigen leven' leiden en niet dat van de criteria van anderen.
Je zelfvertrouwen en zelfzekerheid zou groeien. Je liefde voor jezelf zou een grote sprong voorwaarts maken en je levenskwaliteit zou er een heel stuk op vooruit gaan, en dit van de mensen in je omgeving ook!
Wil je jezelf dit geschenk gunnen, kom dan naar de Vervullingsdag of naar één van onze trainingen om dit bij de wortel op te lossen.
Je hoeft niets te doen!
Je bent helemaal vergeten dat jij al een goed mens bent op zich, zonder dat je er iets voor moet doen. Want stel dat je iets moet 'doen' om goed te zijn, zou dit betekenen dat je het zo, zonder iets te doen, niet bent. En dat is natuurlijk een mind-fuck. We koppelen onze handelingen aan ons 'zijn'.
Daar kom je echt beter vanaf!
Waarom doen zoveel mensen het dan zo?
Het is een heel makkelijk systeem. Als je je kinderen iets wilt laten doen, dan is het makkelijk om ze een soort 'slecht gevoel' te geven. Je vergelijkt met zussen, broers, vriendjes en als kind weet je niet dat het over je handelingen gaat. Je denkt dat er iets met jou scheelt.
En zo lopen we allemaal wel met het idee rond dat er iets met ons scheelt of niet helemaal klopt.
Als iemand iets doet wat je echt niet meer wilt, dan zeg je toch ook snel: 'Jij hebt ze toch niet allemaal op een rijtje' of 'jij bent toch niet helemaal goed zeker'. Waarmee je eigenlijk zegt dat er iets aan de ander scheelt. Maar je wil gewoon dat die persoon bepaalde dingen niet meer doet.
Mooi instrument, hé? En we gebruiken het allemaal.
Ik hoor mezelf ook soms tegen mijn kinderen zeggen: 'het is weer niet raar dat jou overkomt (vb bij een glas dat op de grond valt)'. De toon kan al genoeg zijn dat je als kind denkt: 'er moet met mij toch wat schelen'.
Wat is het alternatief?
1. Voor jezelf beseffen dat jij goed genoeg bent zoals je bent, zonder ook maar één criteria te vervullen. Het feit dat je er bent bewijst dat je goed bent zoals je bent.
Dit klinkt misschien heel erg makkelijk, maar het zit diep in je hersenpan geworteld. Wij helpen je graag met dit er echt uit te halen.
2. Met de ander heb je een alternatieve methode nodig om te krijgen wat je wilt. Deze methode heet het werken in vrije keuze. Vrije keuze betekent liefde. En dit betekent niet dat je kinderen dan bvb alles mogen en kunnen doen. Maar je hoeft ze niet op hun 'zijn' af te wijzen.
Zin om te ontdekken hoe dat gaat?
Meld je dan aan op de Vervullingsdag of voor het jaartraject '1 jaar me-time'.
2 Comments
hier zit veel waarheid in, ik kan alleen maar beamen dat dit mechanisme je vooruit helpt , maar wanneer je denkt dat je niet zonder kan, het eigenlijk een valkuili s die veel in de weg staat op relationeel vlak. na twee jaar heb ik voldoende inzicht om ermee om te gaan, al blijft het een systeem dat ctu werk vraagt. aanrader om te lezen hierover: codependency van Susanne Huhn, ze heeft een reeks over het innerlijke kind waarin dit thema uitgeweekt wordt. een aanrader. net zoals de sessie van Johan 😉
Dank je, Michaël, voor je reactie!