Dankbaarheid
7 augustus 2023Geluk of gelijk?
3 september 2023
Deze week ontmoette ik 2 jonge vrouwen, onafhankelijk van elkaar, die me vertelden dat ze afgelopen week een goede vriendin waren verloren. Beide vriendinnen waren na een ziekte-periode gestorven. De één was 29 jaar, de andere 42.
Het trof me hoe dat hen en ook mij raakte. Je voelt het verdriet, de kwaadheid dat zoiets kan, het onbegrip en het onwezenlijke.
Het is een voorrecht om met die dames te mogen praten. De tranen sprongen me bijna in de ogen. Hoe gaan zij ermee om? Wat triggert dat bij hen?
En wat beide dames, onafhankelijk van elkaar, willen meenemen van hun overleden vriendin is LEVENSLUST. Ook bij zwaar lijden was er nog een lust om te leven, dingen te beleven, plannen te maken, te verbinden met mensen, een glimlach te zien. Een van hen zei me ook dat ze wilde meenemen hoe haar vriendin WAARDE-OORDEEL-VRIJ was. Je kon bij haar met alles terecht. Ze (ver-)oordeelde niet.
Dat raakte mij...
En je ziet heel vele mensen gedempt leven. Ze durven niet naar buiten gaan als ze niet werken, want wat zouden de mensen kunnen denken. Ze durven niet dansen als er muziek speelt, want dat zou een slechte indruk kunnen maken. Ze leven niet hun droom maar leven een leven waarvan ze denken dat de maatschappij dat van hen verwacht. Ze lachen niet meer of zijn hun enthousiasme verloren, veelal omdat ze denken be- of veroordeeld te worden.
Het is als het verhaal van de sprinkhaan. Een sprinkhaan springt normaal zo'n 120-130cm hoog. Wetenschappers staken de sprinkhaan in een potje van 20cm hoog met een deksel erop. De sprinkhaan sprong nog enkele keren maar stootte zijn kop. Hij sprong niet meer hoger dan 20cm. Toen de wetenschappers na een tijdje het deksel van het potje verwijderden, zagen ze dat de sprinkhaan nog steeds zo'n 20 cm hoog sprong.
Het dekseltje was weg, maar het deksel zat als het ware in zijn hersenen.
Dit zie je ook bij elk van ons. We zijn allemaal superlevendig op deze wereld gekomen. Ik zie dat aan mijn kids hoe enthousiast en levenslustig zij in het leven staan. En elk van ons heeft in zijn vroege leven wel spreekwoordelijk zijn hoofd gestoten, één of meer echt kwetsende ervaringen meegemaakt. En we hebben onszelf gedempt. We hebben ons klein gemaakt en gedacht dat we zo ons hoofd niet meer zouden stoten. We willen niet meer zo gekwetst worden.
Maar ondertussen vergeten we te leven. Het deksel is al lang weg. Je zou je hoofd niet meer stoten. Maar het deksel zit in je hoofd. De rem op jouw levendigheid zit dus ook in je hoofd. En vaak wordt dit gevoed door oordelen.
In onze trainingen is dit één van onze hoofddoelen: de LEVENDIGHEID verhogen en WAARDE-OORDELEN wegwerken.
En dat is niet zo moeilijk. Je hoeft helemaal niets nieuws te leren. Het enige wat nodig is, is het verwijderen van die remmende dekseltjes uit je hoofd. 🤩
Wat doe jij vandaag om je levendigheid te verhogen? Laat het even weten.
(lachen, dansen, productief zijn met een lach, omhelzen, je droom nastreven, bewegen, vrijen, .....)
Ik ben dankbaar voor het verhaal van de dames, ik heb weer een stukje meer zin in het leven!
Johan
Kom je naar één van onze gratis info-momenten waar we dieper op dit thema ingaan.
Het is:
Leuk 😀 Gratis ☀️
Vrijblijvend 🧘
Super interessant 🤓
Inspirerend 🤩
Bij jou in de buurt 🚲
of meld je aan voor het jaartraject. Dit zal je leven veranderen!
Het trof me hoe dat hen en ook mij raakte. Je voelt het verdriet, de kwaadheid dat zoiets kan, het onbegrip en het onwezenlijke.
Het is een voorrecht om met die dames te mogen praten. De tranen sprongen me bijna in de ogen. Hoe gaan zij ermee om? Wat triggert dat bij hen?
En wat beide dames, onafhankelijk van elkaar, willen meenemen van hun overleden vriendin is LEVENSLUST. Ook bij zwaar lijden was er nog een lust om te leven, dingen te beleven, plannen te maken, te verbinden met mensen, een glimlach te zien. Een van hen zei me ook dat ze wilde meenemen hoe haar vriendin WAARDE-OORDEEL-VRIJ was. Je kon bij haar met alles terecht. Ze (ver-)oordeelde niet.
Dat raakte mij...
En je ziet heel vele mensen gedempt leven. Ze durven niet naar buiten gaan als ze niet werken, want wat zouden de mensen kunnen denken. Ze durven niet dansen als er muziek speelt, want dat zou een slechte indruk kunnen maken. Ze leven niet hun droom maar leven een leven waarvan ze denken dat de maatschappij dat van hen verwacht. Ze lachen niet meer of zijn hun enthousiasme verloren, veelal omdat ze denken be- of veroordeeld te worden.
We weten niet of er leven is na de dood, we zijn enkel zeker dat er leven is voor de dood.
Het is als het verhaal van de sprinkhaan. Een sprinkhaan springt normaal zo'n 120-130cm hoog. Wetenschappers staken de sprinkhaan in een potje van 20cm hoog met een deksel erop. De sprinkhaan sprong nog enkele keren maar stootte zijn kop. Hij sprong niet meer hoger dan 20cm. Toen de wetenschappers na een tijdje het deksel van het potje verwijderden, zagen ze dat de sprinkhaan nog steeds zo'n 20 cm hoog sprong.
Het dekseltje was weg, maar het deksel zat als het ware in zijn hersenen.
Dit zie je ook bij elk van ons. We zijn allemaal superlevendig op deze wereld gekomen. Ik zie dat aan mijn kids hoe enthousiast en levenslustig zij in het leven staan. En elk van ons heeft in zijn vroege leven wel spreekwoordelijk zijn hoofd gestoten, één of meer echt kwetsende ervaringen meegemaakt. En we hebben onszelf gedempt. We hebben ons klein gemaakt en gedacht dat we zo ons hoofd niet meer zouden stoten. We willen niet meer zo gekwetst worden.
Maar ondertussen vergeten we te leven. Het deksel is al lang weg. Je zou je hoofd niet meer stoten. Maar het deksel zit in je hoofd. De rem op jouw levendigheid zit dus ook in je hoofd. En vaak wordt dit gevoed door oordelen.
In onze trainingen is dit één van onze hoofddoelen: de LEVENDIGHEID verhogen en WAARDE-OORDELEN wegwerken.
En dat is niet zo moeilijk. Je hoeft helemaal niets nieuws te leren. Het enige wat nodig is, is het verwijderen van die remmende dekseltjes uit je hoofd. 🤩
Wat doe jij vandaag om je levendigheid te verhogen? Laat het even weten.
(lachen, dansen, productief zijn met een lach, omhelzen, je droom nastreven, bewegen, vrijen, .....)
Ik ben dankbaar voor het verhaal van de dames, ik heb weer een stukje meer zin in het leven!
Johan
Kom je naar één van onze gratis info-momenten waar we dieper op dit thema ingaan.
Het is:
Leuk 😀 Gratis ☀️
Vrijblijvend 🧘
Super interessant 🤓
Inspirerend 🤩
Bij jou in de buurt 🚲
of meld je aan voor het jaartraject. Dit zal je leven veranderen!
1 Comment
Ja,het volgen van het jaartraject is een investering in HET LEVEN , maakt je vrij en vredig om zonder hindernissen met positieve gedachten en gevoelens levenslustig jezelf in handen te nemen en dit naar de omgeving uit te stralen. Alleen gelukkige gevoelens hebben de bovenhand en geven dagdagelijks levensvreugde en genot in alles en iedereen.
Dank Johan voor al deze vervulling !!!